بهار می‌شود
شعر: سیاوش کسرایی
آهنگ: فرهاد فخرالدینی
ترانه‌خوان: فریدون فرهی
(ارکستر رادیو تلویزیون ملی ایران)
آهنگ: فرهاد فخرالدینی
ترانه‌خوان: فریدون فرهی
(ارکستر رادیو تلویزیون ملی ایران)
[تنها بخش‌هایی
از شعر در ترانه خوانده می‌شود]
یکی دو روز دیگر
از پگاه
چو چشم باز می‌کُنی
چو چشم باز می‌کُنی
[در ترانه:
«چو چشم وا می‌کنی» خوانده شده]
زمانه زیر و رو
زمینه پر‌نگار می‌شود
زمین شکاف می‌خورد
به دشت سبزه می‌زند
هر آنچه مانده بود زیر خاک
هر آنچه خُفته بود زیر برف
جوان و شُسته رُفته آشکار می‌شود
زمینه پر‌نگار می‌شود
زمین شکاف می‌خورد
به دشت سبزه می‌زند
هر آنچه مانده بود زیر خاک
هر آنچه خُفته بود زیر برف
جوان و شُسته رُفته آشکار می‌شود
[به تاج کوه
ز گرمیِ نگاهِ آفتاب
بلور برف آب می‌شود
دهان دره‌ها پُر از سرود چشمه‌سار می‌شود]
ز گرمیِ نگاهِ آفتاب
بلور برف آب می‌شود
دهان دره‌ها پُر از سرود چشمه‌سار می‌شود]
نسیم هرزه‌پو
ز روی لاله‌های کوه
کنار لانه‌های کبک
فراز خارهای هفت‌رنگ
نفس‌زنان و خسته می‌رسد
غریق موج کشتزار می‌شود
ز روی لاله‌های کوه
کنار لانه‌های کبک
فراز خارهای هفت‌رنگ
نفس‌زنان و خسته می‌رسد
غریق موج کشتزار می‌شود
[در آسمان
گروه گله‌های ابر
ز هر کناره می‌رسد
به هر کرانه می‌دود
به روی جلگه‌ها غبار می‌شود]
گروه گله‌های ابر
ز هر کناره می‌رسد
به هر کرانه می‌دود
به روی جلگه‌ها غبار می‌شود]
درین بهار . . . آه
چه یادها
چه حرف‌های ناتمام
دلِ پرآرزو
چو شاخِ پرشکوفه باردار می‌شود
چه یادها
چه حرف‌های ناتمام
دلِ پرآرزو
چو شاخِ پرشکوفه باردار می‌شود
نگار من
امید نوبهار من
لبی به خنده باز کُن
ببین چگونه از گلی خزان باغ ما بهار می‌شود!
بهمن ۱۳۳۹
از مجموعهٔ «خون سیاوش»
امید نوبهار من
لبی به خنده باز کُن
ببین چگونه از گلی خزان باغ ما بهار می‌شود!
بهمن ۱۳۳۹
از مجموعهٔ «خون سیاوش»
* * *
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر